kolejny szary dzień...

I znów popadam w rutynę... Nic tylko szkoła, dom... Na wszystko brakuje mi czasu, a może to tylko wymówka, kolejny marny tekst, który próbuje sobie wmówić... A w dodatku tak bardzo za Nim tęsknię... I kiedy pomyślę, że zobaczę Go dopiero za dwa tygodnie... No dobra, przestaje sie już nad sobą użalać... Boże, jak ja nie cierpię zakładać szarego płaszcza codzienności... ale czasem trzeba...